Tot mei 2019 werden vergunningen afgegeven voor woningbouw, stadsuitbreiding en nieuwe wegen doordat de overheid een voorschot nam op het ingezette natuurherstel. Dus de mogelijk extra (stikstof) druk op de natuur werd in die vergunningen geaccepteerd, omdat het natuurherstel door tal van maatregelen door de overheid in gang zou worden gezet. Door dat systeem zette de hoogste bestuursrechter in mei 2019 een streep omdat de overheid het natuurherstel onvoldoende had gegarandeerd.
In de praktijk bleek en blijkt nog steeds dat heel veel van de al jaren geleden voorgenomen herstelmaatregelen in de Natura 2000-gebieden inderdaad NIET zijn uitgevoerd, hoewel er heel veel geld voor beschikbaar was. Dan zou je denken dat de politiek vanaf 2019 maar één prioriteit zou hebben: nu wél direct en met militaire precisie dat natuurherstel aanpakken. Wél alle meer dan 1500 maatregelen (aanpassingen in de waterhuishouding, het beheer van de natuurgebieden, enz., enz.) voor herstel uitvoeren, zodat we aan de eis van de rechter voldoen en Nederland weer vooruit kan.
Maar nee, het ging een heel andere kant op: stikstof, daar moest wat aan gedaan worden. En dan te bedenken dat NIEMAND, géén rechter en geen Europese Richtlijn ons ook maar iets opdraagt inzake stikstof.
Met z’n allen kroop men in Den Haag onder een ‘smoezelige’ stikstofdeken en zag men kans om de uitspraak van de hoogste rechter uit 2019 – overheid maak werk van natuurherstel – sluw te misbuiken om er een stikstofprobleem van te maken.
Stikstof als stok om mee te slaan
De vandaag gepresenteerde plannen met stikstof-verlagings-doelen van soms 70 tot 100 procent, hebben niets van doen met de uitspraak van de rechter in 2019. De rechter ging het om ‘overheid maak werk van natuurherstel’, terwijl in de plannen van vandaag stikstof gebruikt wordt als stok om mee te slaan en om een kaalslag in de landbouw en het platteland teweeg te brengen. Om via ‘leegkoop’ en onteigening de grootste Haagse aanval ooit op het platteland in te zetten. Is dat nodig om de vergunningen-crisis op te lossen: nee!!
Het heeft er alle schijn van dat het gaat om afrekenen met boeren en het plattelandsleven. Een Haagse machtsgreep in de provincie, waarbij ook provinciebestuurders het mes op de keel wordt gezet. Het gaat niet alleen om boeren, het is een aanval op onze plattelandscultuur, op onze manier van leven in bijvoorbeeld De Achterhoek of op de Sallandse Heuvelrug. Het is ‘weg met Normaal, trekker-trek-feesten en De Zwarte Cross’ en op naar overheersing van de stadse cultuur van stadse fratsen op de Amsterdamse grachtengordel.
Stik stof een ondergeschikt punt
De Nederlandse Melkveehouders Vakbond is helder: 70 tot 100 % van deze verschrikkelijke plannen is onnodig, onhaalbaar en onaanvaardbaar. Zijn wij dan tégen herstel van natuurgebieden? Nee, maar ga mét ons lokale oplossingen ín de natuurgebieden treffen. Nog géén 4 jaar geleden stelden overheidsecologen voor al die Natura 2000-gebieden dat er vooral maatregelen ín de gebieden zijn die genomen moeten worden en dat stikstof een ondergeschikt punt is. Lokaal maatwerk mét ons, op basis van harde feiten en niet met behulp van de RIVM-modellen.
De provinciebesturen hebben inmiddels ook her en der verzet getoond en wij steunen hen hierin. Wij willen in gesprek met de provincies om te bepalen of het met déze Haagse plannen nog wel zin heeft om in de provincies het overleg in de gebiedsprocessen voort te zetten. Wij zetten daar een groot vraagteken bij.